باز،ای اله ی ناز .با دل من بساز
کین غم جان گداز .برود ز برمگر دل من نیاسود.از گناه تو بود
بیا تا ز سر گنهت گذرمباز،میکنم دست یاری به سویت دراز
بیا تا غم خود را با راز و نیازز خاطر ببرم
گر،نکند تیر خشمت دلم را هدفبه خدا همچو مرغ پر شور و شرربه سویت بپرمآنکه او ز غمت دل بندد چون من کیست
ناز تو بیش از این بهر چیست
آنکه او ز غمت دل بندد چون من کیست
ناز تو بیش از این بهر چیست
تو اله ی نازی، در بزمم بنشین
من تو را وفادارم،بیا که جز این
نباشد هنرم
این همه بی وفایی ندارد ثمر
به خدا اگر از من نگیری خبر
نیابی اثرم