Özledim koynunda uyanmayı
Yarı baygın sabahlara
Hiçbir şey düşünmeden
Konuşmadan
Dalıp gitmek uzaklara
Sonra düşmek ölüm gibi
UçurumlaraNerdesin sesin nerde
Kirpiğinden düşen hüzün
Hâlâ yerde
Hepsi boş
Kazanmalar, başarmalar
Dilediğim onaylanmalar
Yoksun
Haklıydı diyorum soranlara
Ve karanlık perde perde sönerken
Gün seferden dönerken
Başlar aynı tören
Hayat bıraktığı yerden
Tüm hızıyla dönerken
Ben onu seyrederken
Çıkar gelir akşamBen, kedim, yatağım
Çok şikayetçiyiz senden
